‘Zonder vrijwilligerswerk was mijn werk niet vol te houden’

Volgens het CBS zijn er steeds minder mensen die vrijwilligerswerk doen, terwijl er overal een vrijwilligerstekort is. Wat houdt vrijwilligerswerk eigenlijk in? Wat zijn de voordelen van vrijwilligerswerk doen? Dit is het verhaal van vrijwilliger Peter van Everdingen.

“Mezelf voorstellen? Ja, gewoon, Peter en ik woon in Zwolle. Een dood normale en gezellig iemand, en vooral druk. Druk met van alles, maar voornamelijk wel vrijwilligerswerk. Maar niet altijd hoor. Nee, ik heb ook twee jaar op de bank gezeten na mijn hartoperatie. Tot dat mijn vrouw eens zei van “moet je niet iets gaan doen”, en toen ben ik maar weer eens wat gaan doen. Zo zit ik in de centraal huurdersraad van Openbaar Belang Zwolle, doe ik telefoondienst in het wijkcentrum en doe ik nog wat werk voor de lokale omroep. Dus ja, soms heb ik wel eens 3 á 4 vergaderingen per week haha. Oh, en ik was ook vrijwilliger in het Isala ziekenhuis Zwolle. Nu kan ik dat helaas vanwege mijn gezondheid even niet meer. Ja en om kwart voor 6 je nest uit, daar werd ik niet helemaal enthousiast van natuurlijk. Maar ja, vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend he. Je gaat natuurlijk wel een samenwerking aan en ze verwachten je bijvoorbeeld wel 30 dinsdagen. Sommige denken wel eens dat je dan komt helpen als je er zin in hebt, maar zo werkt het niet helemaal. Je hebt afspraken als vrijwilliger met elkaar. Eigenlijk gewoon werken, maar dan zonder een salaris. Al heb je natuurlijk wel voordelen, zoals eten voor 2 euro in de bedrijfskantine.

Uiteindelijk kost het bij vrijwilligerswerk toch wel het meeste je tijd. Nu word ik volgende maand 64, en doe ik vrijwilligerswerk al vanaf mijn 20^ste. Want ja, als je bijvoorbeeld ook de sport enzovoort meetelt, ja dan tikt het allemaal wel aan. Toen ik nog niet gepensioneerd was, werkte ik in de uitvaartbranche en kon ik altijd al vrijwilligerswerk goed combineren met mijn werk. Ik werkte één weekend, en kreeg er twee vrije voor terug. Dat was ideaal, want dat kon ik besteden aan mijn hobby: de lokale radio. Dat doe ik ook wel het langste van al het werk, al vanaf ’92. Altijd al bij de omroep in Hardenberg.

De omroep zat toen nog in het oude politiegebouw, en ik moet toch wel zeggen dat dat ook de leukste tijd bij de omroep was. Je was dan bijvoorbeeld klaar om kwart over 4 en je ging om half 5 naar de studio om je spullen weg te brengen en tegelijkertijd kwam de rest ook binnen, en vervolgens gaat om half 8 de telefoon: vroeg mijn vrouw of ik ook nog kwam eten haha. Ja, dat was zo vreselijk gezellig. Dat waren ook wel de topjaren, voor mezelf. Dat kwam ook echt wel door het groepsverband. Je deelt samen een hobby en je bent de middag daarvoor op pad, en dan daarna weer even bij elkaar komen en bij praten, ja dat was mooi. Net zoals de jaarlijkse barbecue. Dan ben je echt met elkaar. Helaas is dat er tegenwoordig niet meer. De mensen veranderen, maar er zijn ook steeds minder vrijwilligers, helaas. Mensen hebben er tegenwoordig gewoon minder tijd voor. Dat zie ik ook op het sportpark. De ouders in pyjama die hun kinderen afzetten en daarna weer zo snel mogelijk naar huis gaan. Dat was heel anders en is vooral heel jammer. Ze willen alleen maar vrijwilligerswerk doen als ze er flink voor betaald krijgen, maar ja, dat is geen vrijwilligerswerk.

Toen ik dan ook eens een tijd terug geopereerd moest worden in Isala ziekenhuis, werd ik zo ontzettend goed geholpen door de mensen daar. Die mochten echt wel meer verdienen. Daarom dat ik toen eens op een avond dacht, ik ga mij eens aanmelden als vrijwilliger voor Isala. Om ook eens wat terug te doen. Dat heb ik dan ook ruim een jaar en twee dagen kunnen doen. En wat ik daar dan doe? Nou, ik was er elke dinsdagochtend. Je begint dan eerst met elkaar, je neemt alles een beetje door over wat je moet doen. Daarna gaat iedereen naar z’n plek en daar sta je dan een uurtje. En dan wordt er gewisseld. En tijdens je dienst help je vooral mensen. Mensen weten vaak niet waar ze naar toe moeten en dan kan je ze verder op weg helpen. Of dan begeleid je, vaak oudere, mensen naar de plek in het ziekenhuis waar ze moeten zijn. Ja, dat is echt wel leuk werk. Als mensen niks te doen hebben, raad ik dat echt wel aan. En mocht je dit niks lijken, dan zijn er ook nog een boel andere afdelingen. Al heb ik daar zelf niet gedaan. Zoals bijvoorbeeld werken op de hartafdeling. Dat kwam toch iets te dichtbij. Al was het werk dat niet, dat was voornamelijk poststukken naar afdelingen brengen bijvoorbeeld. En je loopt veel, je hebt zo 2 kilometer op te teller staan.

De boog kan niet altijd gespannen staan

Peter van Everdingen

Humor daarnaast is ook wel een goed medicijn. Dat nam ik dan ook altijd wel mee naar het ziekenhuis. Ook deed ik dat wel tijdens mijn werk in de uitvaart. De boog kan niet altijd gespannen staan. Anders is werken in de uitvaart ook niet vol te houden. Zo heb ik ook wel één voorbeeld van een dag dat ik drie kinderen moet begraven. Je kop zit er dan wel echt vol mee. Ik moest om die reden dan ook wel vrijwilligerswerk gaan doen. Die boog blijft anders te gespannen staan. Helemaal als je soms drie, vier uitvaarten op één dag doet. Dat hou je niet vol als je je hoofd niet kan verzetten in een hobby. En een hobby hebben betekend veel van huis zijn. Dat heeft ook z’n voordelen, zo hoef ik nooit te helpen met het afwassen haha.

En of minder vrijwilligers aan generatie van deze tijd ligt? Daar wil ik geen uitspraken over doen. Ik hou mij daar niet mee bezig. Ik hou mij met mijn eigen dingen en familie bezig, dat vind ik het belangrijkste. Ja, en natuurlijk het vrijwilligerswerk wat ik doe. En dat wil ik dan ook heel graag overbrengen: Ga het doen, het is gewoon zo ontzettend leuk. Je komt onder de mensen en het kost je niks. Ga niet mopperen, maar ga het gewoon eens doen. Er zijn op meer plekken vrijwilligers nodig dan je misschien bedenkt. Zo heb je bijvoorbeeld “’t Hoefijzer” in Zwolle-Zuid. Daar kunnen mensen met een beperking paardrijden, en daar hebben ze ook vrijwilligers bij nodig. Of een hospice, overal heb je vaak wel vrijwilligers nodig. Ga het doen. Goed voor je geest, je komt uit je dagelijkse sleur. En het hoeft niet op een volledige zaterdag, het kan ook op een avond. Er is meer mogelijk dan je denkt. Ga vrijwilligerswerk doen, echt waar!”